کد مطلب:30401
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:21
چرا گويند خداوند رحم و غضب دارد، در حالي كه حالاتي مانند غضب و رحم درباره خدا معني ندارد؟
رحم و رحمت در اصل (لغت) به معني حالت نفساني خاصي است كه موقع مشاهده منظره نيازمندان و بيچارگان به انسان دست ميدهد و او را وادار ميكند كه براي رفع نواقص و تأمين احتياجات آنان بكوشد. اين معني بعد از تحليل به بخشش و عطا براي رفع نيازمنديها بازميگردد. (يعني جوهره معناي رحم و حقيقت آن، اين است) و هرگاه در مورد خداوند به كار رود، منظور همين معني است، نه آن حالت نفساني، تفسيرالميزان (ترجمه) ج 1، ص 19.
چون تغيير حالت براي خداوند محال است.
غضب حالتي است كه براي رفع ناملايمات و انتقام عارض انسان ميگردد و در مورد خداوند عبارت است از كيفر عذاب. يكي از ياران امام باقرعليهالسلام گويد: از آن حضرت سئوال شد: چه ميفرماييد در آيه و من يحلّل عليه غضبي فقد هوي، و هر كس غضبم بر او وارد شود، سقوط ميكند. مراد از غضب در اين جا چيست؟ طه(20) آيه 81.
حضرت فرمود: همان عذاب است، چه اگر كسي بپندارد خداوند از حالتي به حالتي ديگر متحول ميشود، او را به صفتي از صفات مخلوقات توصيف (تشبيه) نموده است، زيرا خداوند را هيچ چيزي تحريك نكند تا او رإ؛ح: دگرگون سازد.
اصول كافي، ج 1، ص 110.
بنابراين رحمت خدا به معني نعمت بخشي و غضب خدا به معني مجازات و عذاب كردن است، نه تغيير حالت نفساني كه معناي لغوي بوده و در مورد انسانها صادق است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.